treść główna serwisu
"Puszcza jest niczyja – nie moja ani twoja, ani nasza, jeno boża, święta!"
— Stefan Żeromski
Nie tak rozpoznawalna w świecie jak Białowieska, nie tak popularna jak Augustowska. Bliska, ale rozległa. Puszcza Knyszyńska. Bliska, gdyż leży tuż za Białymstokiem. Rozległa, bo jedna z największych w Polsce, kończy się aż pod granicą z Białorusią. Nierozpoznawalna – jej nazwa jest jedną z najmłodszych – używana od II poł. XX wieku.
Puszcza Knyszyńska, a do tego początki Narwi, to miejsce dosłownie w zasięgu ręki. Miejsce, gdzie spotkały się wielkie kultury i narody. Gdzie historia jest tak bogata i ciekawa, że każdy punkt na mapie godzien jest zainteresowania.
Puszcza Knyszyńska to wspaniałe i rozległe lasy sosnowo-świerkowe o wyjątkowym mikroklimacie, malownicze trasy widokowe oraz sieć znakowanych szlaków wabiących rzesze turystów. Dzisiejsza Puszcza Knyszyńska to pozostałość rozległych puszcz oddzielających niegdyś Koronę Polską od Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Puszcza Knyszyńska i górna Narew wraz z zalewem Siemianówka to tereny, gdzie mieszka w zgodzie z naturą kilkadziesiąt tysięcy ludzi. Miasta i wsie rozwijają się, a jednocześnie kwitnie dzikie życie w rezerwatach i pasą się wolno żubry. Z jednej strony dynamiczna aglomeracja białostocka. Z drugiej szum wiatru w koronach drzew.
Największym skarbem Puszczy są mieszkający tu ludzie. Dla siebie wymagający, ceniący tradycję, ale patrzący optymistycznie w nowe. Dla obcych sympatyczni i otwarci. Tak więc turysta będzie tu miłym gościem.
Adam Kamiński Prezes Lokalnej Grupy Działania – Puszcza Knyszyńska
social media: